لب هاش بوی سیگار می دادن...
بوی عطرش شیرین تر می کرد این تلخی رو...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دنبال چی می گردی؟!
بهتره دیگه نبش قبر نکنم خاطرات رو...
همون قهوه ی تلخ خوردن و بیداری های پشت سرش و فکر کردن به سیگار واسه ما بسه
میذارم قصه ها مدفون بشن,قصه بمونن...
بذار همونجوری بشناسن...!
خوندمت...
آخر هم تو روانی میشی هم خودم..
شک نکن..
هستم همیشه ..
میخونمت..
شک ندارم. :wink:
یکی تو هستی یکی تو...! :دی
ممنونتم
لا مصب!!
:دی
راستی. ممنون عزیزم. خیلی لطف داری. ایشالا مزاحمت میشیم
;)
قدمت بالای سر!
این چرا لب و لوچه آویزون نداره
کدوم؟!
اگه قالب بلاگو میگی یکی از دوستان محترم زد لب و لوچه ی گرام را هنگام ساخت قالب سرویس کرد و بعدهم بی خیال ترمیم شدیم!!!
سلام....وبلاگت زیباست...نوشته هاتم یه جورایی پر معنی...
امیدوارم هر روز بهتر شی...
علیک سلام....ممنونتم که اومدی....
منم امیدوارم...
لب و لوچه سیگاری هم نداره !
!!!
:دی
------------
داره عزیزم تو سایه ها شاید محو شده!!:wink:
زیبا بودن....همه نوشته ها تا اینجا
چشمای تو همیشه زیبا می بینه...
ممنونم